ประวัติ ของ อิเนส เด กัสโตร

อิเนสเป็นธิดานอกสมรสของเปโดร เฟร์นันเดซ เด กัสโตร ขุนนางกาลิเซีย กับอัลดงซา โลเรงซู ดึ วาลาดารึช[1] ครอบครัวของพระนางมีเชื้อสายขุนนางกาลิเซียและโปรตุเกส มีหลักฐานว่าพระนางอาศัยอยู่กับกอนส์ตันซา มานูเอล ลูกพี่ลูกน้องซึ่งเป็นธิดาของดอนฆวน มานูเอล ดยุคแห่งเปญญาฟิเอลและมาร์ควิสแห่งบิเยนา

ปี ค.ศ. 1340 กอนส์ตันซาตัดสินใจสมรสกับเปดรู พระโอรสคนโตและทายาทของพระเจ้าอาฟงซูที่ 4 แห่งโปรตุเกส อิเนสได้ติดตามเธอออกจากราชสำนักเปญญาฟิเอลไปพำนักที่กูอิงบรา แต่หลังการสมรสได้ไม่นานเปดรูกลับตกหลุมรักพระนางและเริ่มละเลยพระชายา ทั้งคู่หลงใหลกันและกันอย่างหัวปักหัวปำ อีกทั้งพี่น้องชายของอิเนสยังกลายเป็นเพื่อนและที่ปรึกษาที่เจ้าชายไว้ใจ หลังกอนส์ตันซาเสียชีวิตจากการให้กำเนิดฟือร์นังดู บุตรชายของเปดรูในวันที่ 13 พฤศจิกายน ค.ศ. 1345 พระเจ้าอาฟงซูพยายามจะจับพระโอรสสมรสใหม่ แต่เปดรูไม่ยอมสมรสกับคนอื่นนอกจากอิเนส ทั้งคู่ก็อยู่กินกันฉันสามีภรรยาโดยไม่สนใจพระเจ้าอาฟงซูที่ 4 ที่ต่อต้านอย่างหัวชนฝา ราชสำนักกับประชาชนเองก็ไม่ยอมรับการกระทำนี้

เปดรูกับอิเนสอยู่กินกันที่ปราสาทซังตากลาราในกูอิงบรา ทั้งคู่มีบุตรธิดาด้วยกันสี่คน คือ

  1. อาฟงซู (เกิดในปี ค.ศ. 1346) เสียชีวิตหลังคลอด
  2. บียาตริช (เกิดในปี ค.ศ. 1347) สมรสกับอินฟันเตซันโชแห่งกัสติยา เคานต์แห่งอัลบูร์เกร์เกและอาโร พระโอรสของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 11 แห่งกัสติยา
  3. ฌูเอาแห่งโปรตุเกส (เกิดในปี ค.ศ. 1349) ดยุคแห่งบาเลนเซียเดกัมโปส ผู้อ้างสิทธิ์ในบัลลังก์ในช่วงวิกฤตปี ค.ศ. 1383–1385
  4. ดีนิช (เกิดในปี ค.ศ. 1354)